Сіз жатқа оқуға тиіс бір өлең...

Бақытжан АЛДИЯР

ТАСТАҒЫ ӨЛЕҢ

Тас көшелер. Тас тұлғалар. Тас үйлер,

Тас үйлерге тағдырларын тасиды ел.

Тас қаланың тасасында қап қойған,

Тастай берік қайран көңілім, жаси бер.

Тас қаланың төріндегі тас қамал,

Тас қамалда отырады қасқалар.

Тас тұлғаға толы сол бір қамалды,

Тастай қашқам, қалмаған соң басқа амал.

Тас-талқан ғып мақсатын һәм мұратын,

Тас қалада теңселіп жүр бір ақын.

Тәспісінен жаңылысқан дүние,

Тастан жұмыр жырына елтіп тұратын.

Тас тағдырын талақ еткен жас арай,

Тас бағанды құшақтайды мас ағай.

Тасқа сен де таңыларсың дегендей,

Тас тұғырдан телміреді тас Абай.

Тасқа айналу шығар, бәлкім, сыбағам,

Тасқа айнала алмай-ақ жүр бір ағам.

Тасқа соққан маңдайды аяп сонан соң,

Тастай суық сіміремін сырадан.

Тасқа тастап мінезімді шынылау,

Тасып-толып мәз болады қу мынау.

Тас бағанды құшақтайды мас ағай,

Ол да маған қарағанда ұлылау…

Беу...

Тасты жарып өскен гүлдей жырым-ау…