Сіз жатқа оқуға тиіс бір өлең...

Құралай ОМАР

МЕНДЕГІ ҮНСІЗДІК

Жолымды бөгеді, білмеймін, неше ырым?

Өзіме тиді-ау қырсығым, кесірім.

Айтылмай не мұңым, не сырым,

Телефон көзімнің жасына тұншықты.

Сіздегі үнсіздік – ақталу,

Мендегі үнсіздік – кешірім.

Солай-ау шамасы...

Жазмыштың жазуы –

Маңдайға сызғанға көндігу, бағыну.

Тыныштық тағы өлді ауыр дем арқалап,

Сіздегі күрсініс – жалғыздық,

Мендегі күрсініс – сағыну.

Аязға, мұзға да бергісіз,

Жүрекке сұп-суық ерді сыз.

Толқындар жеткізген үніңіз жауратты.

Сіздегі салқындық – үмітті жылату,

Мендегі салқындық... Белгісіз...